Όταν υπάρχει τραυματισμός δοντιών πρέπει να γίνεται άμεση αξιολόγηση του τραυματισμού από τον παιδοδοντίατρο. Πολλές φορές οι επιπτώσεις του τραυματισμού στα δόντια δεν εμφανίζονται άμεσα αλλά μετά από χρονικό διάστημα που ποικίλλει ανάλογα με τον τραυματισμό. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα σημαντική η συστηματική επαναξιολόγηση του τραυματισμού τους επόμενους μήνες ώστε να προληφθούν επιπλοκές στα μόνιμα δόντια.

Παιδικά δόντια (Νεογιλά)

Στα παιδικά, ο πιο συχνός τραυματισμός δοντιών είναι:

  • Απόσπαση τμήματος του δοντιού (κάταγμα)

  • Μετατόπιση του δοντιούΤραυματισμός δοντιών

  • Εμβύθιση του στο φατνίο (κόκκαλο)

  • Πλήρης απόσπαση του από το στόμα (εκγόμφωση)

Προσοχή!! ΔΕΝ το βάζουμε πίσω στη θέση του (όπως πρέπει να κάνουμε με τα μόνιμα).

Αποτέλεσμα των παραπάνω μπορεί να είναι η νέκρωση, η αλλαγή του χρώματος του δοντιού και η πιθανή δημιουργία αποστήματος ή συριγγίου.

Μόνιμα δόντια

Στα μόνιμα, ο πιο συχνός τραυματισμός δοντιών είναι:

  1. Η απόσπαση τμήματος του δοντιού (κάταγμα)
    Αν μετά τον τραυματισμό βρεθεί το σπασμένο κομμάτι του δοντιού, καλό είναι να διατηρηθεί σε νερό ή φυσιολογικό ορό. Ο Παιδοδοντίατρος μπορεί ή να συγκολλήσει το σπασμένο κομμάτι ή να συμπληρώσει το έλλειμμα με υλικά που μιμούνται εξαιρετικά τους οδοντικούς ιστούς με πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα. Και σπανιότερα:
  2. Η μετατόπιση του δοντιού
  3. Η εμβύθιση του στο φατνίο (κόκκαλο)
  4. Το κάταγμα της ρίζας
  5. Η πλήρης απόσπαση του από το στόμα (εκγόμφωση)

Όταν βγει, μετά από τραυματισμό, από τη θέση του ένα ΜΟΝΙΜΟ δόντι το βάζουμε πίσω στη θέση του  και πηγαίνουμε γρήγορα στον Παιδοδοντίατρο, κάνοντας άμεσα τα ακόλουθα:

  1.  Βρίσκουμε το δόντι.

  2.  Ξεπλένουμε το δόντι με κρύο νερό, χωρίς να πιάσουμε τη ρίζα του.

  3.  Βάζουμε το δόντι ξανά στη θέση του στο στόμα και το κρατάμε σταθερό με μία γάζα ή βαμβάκι βάζοντας το παιδί να δαγκώνει σταθερά.

  4.  Αν δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό, βάζουμε το δόντι μέσα σε κρύο γάλα, νερό ή στο σάλιο του παιδιού.

  5.  Πηγαίνουμε αμέσως στον παιδοδοντίατρο, μέσα σε 30 λεπτά αν είναι δυνατόν.

Πρόληψη των οδοντικών τραυματισμών- Προστατευτικοί νάρθηκες

Ο τραυματισμός δοντιών είναι ιδιαίτερα συνηθισμένος στα παιδιά με έντονη πρόταξη των τραυματισμός δοντιώνδοντιών (μεγάλη κλίση των μπροστινών δοντιών προς τα έξω) και σε εκείνα που ασχολούνται συστηματικά με αθλήματα. Έτσι συνιστάται η χρήση ειδικών ναρθηκών για όλα τα παιδιά με έντονη αθλητική δραστηριότητα καθώς και έγκαιρη διόρθωση ορθοδοντικών προβλημάτων πρόταξης των μπροστινών άνω δοντιών.

Ο παιδοδοντίατρος μπορεί να κατασκευάσει ατομικούς προστατευτικούς νάρθηκες οι οποίοι ταιριάζουν ακριβώς στο στόμα κάθε παιδιού. Στο εμπόριο υπάρχουν έτοιμοι προκατασκευασμένοι νάρθηκες, οι οποίοι όμως δεν έχουν την εφαρμογή ούτε προστατεύουν τόσο καλά όσο οι ατομικοί. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της μικτής οδοντοφυίας (περίπου 6-11 χρονών), επειδή τα παιδιά αλλάζουν δόντια, είναι καλύτερα να χρησιμοποιούν τους νάρθηκες του εμπορίου για πρακτικούς και οικονομικούς λόγους, πάντα με την επίβλεψη ενός παιδοδοντίατρου. Όταν όμως ολοκληρωθεί η μόνιμη οδοντοφυία θα πρέπει να κατασκευαστεί από τον παιδοδοντίατρο ένας ατομικός νάρθηκας. Νάρθηκες μπορούν να κατασκευαστούν και για τα παιδιά που κάνουν ορθοδοντική θεραπεία (φοράνε σιδεράκια).

Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία