Φθορίωση είναι η εφαρμογή φθορίου σε μορφή γέλης (gel) ή βερνικιού στο ιατρείο, στις ευάλωτες επιφάνειες των δοντιών από την τερηδόνα. Αυτές είναι οι οπές και σχισμές των δοντιών (η άνω επιφάνεια του δοντιού) και οι όμορες επιφάνειες (ανάμεσα στα δόντια).

Το φθόριο είναι ενα φυσικό ιχνοστοιχείο και αποτελεί το κύριο συστατικό της οδοντόκρεμας. Κατά καιρούς έχει κατηγορηθεί για τοξικότητα στον άνθρωπο, όμως βρίσκεται σε πολλές τροφές που καταναλώνονται καθημερινά όπως τσάι, ψάρια κτλ. Σε χώρες ανά τον κόσμο που το φθόριο έχει προστεθεί στο πόσιμο νερό, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της τερηδόνας. Στη διεθνή βιβλιογραφία δεν εχουν αναφερθεί προβλήματα ως προς τη χρήση του φθορίου στο χώρο του ιατρείου, καθώς ο τρόπος τοποθέτησης του είναι ελεγχόμενος και γίνεται μόνο στις ευαίσθητες επιφάνειες των δοντιών.  Αντιθέτως τα πλεονεκτήματα από τη χρήση του είναι πολλά.

Στην οδοντιατρική αποτελεί το ισχυρότερο όπλο κατά της τερηδόνας. Στον άνθρωπο απορροφάται από τα οστά και από τα δόντια. Με τον τρόπο αυτό ενισχύει την αδαμαντίνη των δοντιών και την κάνει πιό ανθεκτική στα οξέα των μικροβίων της τερηδόνας. Επιπρόσθετα έχει και ήπιες αντιμικροβιακές ιδιότητες.φθορίωση

Εφόσον λοιπόν το φθόριο χρησιμοποιείται σωστά, θεωρείται ασφαλές. Στο οδοντιατρείο η εφαρμογή του γίνεται με ελεγχόμενο τρόπο ώστε αυτό να προσροφάται από τα δόντια και όχι από τον οργανισμό.

Καθε πότε γίνεται ή φθορίωση

Η φθορίωση πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 6 μήνες στα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα τερηδόνας και σε πιό σοβαρές περιπτώσεις κάθε 3μηνο.

Πώς γίνεται η φθορίωση

Προηγείται καθαρισμός των δοντιών και έπειτα γίνεται προσεκτική απομόνωση τους απο το σάλιο με ειδικό βαμβάκι (τολύπιο). Στη συνέχεια εφαρμόζεται το βερνίκι φθορίου στα δόντια με ειδικό πινελάκι. Το παιδί δε πρέπει να φάει, να πιεί και να ξεπλύνει το στόμα του για μία ώρα.

Συνεπώς, το φθόριο με τη φθορίωση, θεωρείται  απαραίτητο στη προστασία των ευπαθών ομάδων ανθρώπων, που είναι επιρρεπείς στη τερηδόνα, όπως τα παιδιά και συμβάλλει στη  διατήρηση της στοματικής τους υγείας.

Πηγή: Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρία